26.1.10

Cliche le Muiris O Meara

Cliché


Dúirt Marie Collins le Sineád nach bpógfadh sí mé. Thosaigh sé an oíche sin. An chuimhne. Thosaíos ag caoineadh níos déanaí an oíche sin. Ach athrá is ea é sin agus ní scéalaí mé. Ní mé an ndúirt sí go mbeinn deas i gceann cúpla bliain? Collins. An oíche sin. Lem’ dheirfiúr Sineád. Bheinn deas a dúrt sí ach bhíos i bhfad ró-ghoiríneach di faoi láthair. B’shin adúirt Sineád liom adúrt Collins léi an oíche sin. Fág cúpla bliain eile é agus beidh sé deas ar sí.

Is cuimhin liom anois leis an bhean seo liom leat as Sasana a ghlaodh pustules orthu. Ní raibh aon aithne agam uirthi an uair sin agus mé im’ dhéagóir. Nach mé atá buíochánach anois go bhfuil an stáir sin uile imithe le sruth. Na déaga.

Bhíos i ngrá léi. Táim i ngrá léi fós. An Sasanach mná seo ar bhuaileamar léi ó chiannaibh. Bhí na goiríní imithe geall leis, bheul, nach mór nuair a bhuaileamar lena chéile an chéad lá. Bhíomar i ngrá riamh adúirt sí liom níos déanaí. Bhí Playtó léite aici (fair playdó) nuair a bhí sí óg. Bhí tuiscint dhoimhin aici orainne araon ... Nous ... bhí Fraincis Phroinsiasach aici agus cochall donnrua uirthi amhail céadghriain spéartha na maidine ar chiumhais na farraige móire agus dís bhád ag teacht béal an chuain isteach i Le Harve.

Nuair a chuireas aithne uirthi ar dtúis b’shin an chéad imprisean a dhein sí orm. D’fhág sin rian orm. Chuireamar nithe trí chéilibh agus chuireas aitheanta eile agus í féin ó mhaith. N’fheadair mé anois an raibh creideamh ar bith agam roimhe sin? Dhreapas in airde ar chrann na haithne an oíche sin ar thóir an tSearbháin Lochlannaigh agus bhuaileas an crann lem’ philibín déanta ag fógairt dos na boiceanna eile sa dúthaigh go raibh gníomh gaileghaisciúil déanta agam. Bhí meas ar an gcrann agus planc den úll im’ bhéal. Cheapas go raibh sí ana-chliste. An Sásánach seo. Caithfidhh go raibh sí i ngrá liomsa toisc go raibh sí ana-chliste. Nó b’fhéidir nach raibh sí cliste puinn nó in aon chor, ach bhíosa suite de agus cinnte dearfa go rabhasa i ngrá léi. Siúráltha glan. Ní féidir bheith cinnte riamh ach cuimhníonn tú ansan go bhfuil tú ag cuimhneamh it’ aonar agus deirtear gur leor sin. Is duine tú ansin a chruthaíonn daoine eile. Ná bí ag súil, áfach, go ndéanfar an chuimhne sin a chúiteamh leat. Tiocfaidh an caoineadh gan teip mar chríoch ar an uile ní agus osclóidh Doris deora dé ag geatairí na Flaithis.

Seo na críocha déanacha.

Prang...

Is cuimhin liom an focal sin uaithi leis. An Sasanach mná arís. Scaramar ó chéile tar éis na Nollag. Bhí deireadh ansin leis an ngrá agus leis an ngreim agus leis an gliú Playtóch a nasc sinn le chéile go doscartha ar feadh 6 mhí. Nó roimh na Nollag ... Ar scaramar roimh Nollaig? B’fhéidir, b’fhéidir é. Ní éagann grá choíche ach téann sé ar thóir ainm eile sa bhfásach. Dúirt sí liom go ndeachaigh sí go Londain. Ar maidin. An lá roimhe sin ar an dtraen. Ba bhreá léi Londain. Tá an ghráin agamsa ar an áit. Í suarach, feithideach agus is cuma liom má thiteann tú ar bhonn do bhaithis ansan ar thaobh an bhóthair mar táimse cúramach a mhiceó agus tánn tú i Londain anois ambaist. Bhuail sí le cara ansin. I Londain. Bhí gríos ar a thóin ar sí… an fear bocht. É suite san oifig gach lá ag freagairt an ghútháin gan chorraí. Oifig bhrocach dhorcha a shamhlaíos toisc an gríos seo ar an mbollacs sin agus tochas air. Bollacs críochnaithe. Tochas ina bhríste leis aige déarfainn. B’shin a dhein sí féin leis. Ag freagairt gutháin in oifig nach raibh dorcha agus ag tabhairt cúnaimh agus treorach agus misnigh agus cabhair fíorchaoinfháiltiúil dóibh siúd a bhí caillte ar bhóithre Sacsanacha. Cloisim a miongháire guthánach go minic nuair a chuimhním uirthi agus feicim a cuid gruaige ag damhsa sa ghaoith. Goirtín eornan faram im’ shuan. I mBaile Átha Cliath im’ dhúiseacht.

Bím uaigneach. Marach na grianghrafanna sin a thóg sí ní bheadh aon chuimhne agam uirthi. Bheul, ní bheadh fianaise ar bith agam go raibh sí ann. B’shin deireadh leis mar scéal más ea. Bhí gríos ar a thóin ag an gCocknaíoch thall. B’shin sin. Bhí sí curtha ó mhaith. Arís! Ag an mbollacs seo. Chaitheas seal ansin whittling away ar an ngríosghrua a bhí air an Londanach fir. Is deacair nós a bhriseadh agus is fusa go mór pus a smísteadh. Mhill sí ár n-anam. Thuig an teachtaire seo Aphrodite nuair a dhíscaoil sí an scéal sin chugam. Ainm anam.


Blianta roimhe sin gheall Marie Collins dom go bpósfadh sí mé. Bhíomar sa chúlghairdín ag spraoi. An bheirt againn. Mammies and daddies. Ní cuimhin liom cad a dúirt sí nó cad é go direach a dúrt féin. Tá an grianghraf sa bhaile agam i gcónaí. Bhí sí níos sine ná mé. Bhíosa cúig agus í féin, bhí sí cúig go leith. N’fheadair cá bhfuil sí anois. I measc na gcuimhní sí.



Táim i ngrá léi fós


2 comments:

  1. Scéal deas, a Mhuiris. Taithníonn an bealach a dtéann an scéal siar ar na cuimhní liom.

    ReplyDelete
  2. Is breá liom an t-imeartas focal, a Mhuiris! Cuireann sé na leabhair atá scríofa ag Biddy Jenkinson do pháistí i gcuimhne dom – a Vache Ciarraí qui cherche le moo juste agus a leithéid. Bhainfeá sult astu. Coinnigh ort!

    ReplyDelete

Note: Only a member of this blog may post a comment.